لغت نامه دهخدا خیتال. ( اِ ) دروغ. ( ناظم الاطباء ). سخنان بی فروغ. ( آنندراج ) ( برهان قاطع ). || خوش طبعی. مزاح. مطایبه. || عادت. طبیعت. مزاج. ( ناظم الاطباء ) ( برهان قاطع ) : ز جغد و بوم بدیدار شوم تر صد بارولی بطعمه و خیتال جخج گوی همای.سوزنی.
