خوک خورد

لغت نامه دهخدا

خوک خورد. [ خوَر / خُرْ ] ( ن مف مرکب ) خوک خورده :
شود سوی آن بیشه خوک خورد
بنام بزرگ و به ننگ و نبرد.فردوسی.|| ( اِ مرکب ) غذای خوک. آنچه خوک خورد. || کنایه از کثیف ترین لقمه و غذا.

گزارش محتوای نامناسب