لغت نامه دهخدا خورشیدکش. [ خوَرْ / خُرْ ک ُ ] ( نف مرکب )کشنده خورشید. از میان بردارنده نور : جام تو کیخسرو جمشیدهش روی تو پروانه خورشیدکش.نظامی.
