لغت نامه دهخدا
خورخوره. [ خُرْ خ ُ رَ ] ( اِخ ) نام یکی از دهستانهای شش گانه بخش دیواندره شهرستان سنندج می باشد. این دهستان در جنوب باختری بخش واقع شده و محدود است از شمال بدهستان نیلکوه ، از خاور بدهستان ساران ، از جنوب بدهستان سرشیو بخش مریوان ، از جنوب باختری بکشور عراق ( بطول 15هزارگز )، از باختر به بخش حومه شهرستان سقز. آب و هوای آن نسبت بسایر دهستانهای بخش سردتر و آب قراء آن از چشمه های کوهستانی و رودخانه های متعدد است که سرچشمه رودخانه جغتوچای را تشکیل می دهند.
ارتفاعات : بلندترین کوه شمال شهرستان سنندج در وسط این دهستان واقع شده و کوه چهل چشمه نامیده میشود و مرتفعترین قله آن 3464 گز از سطح دریا ارتفاع دارد. یالها و شعب مختلف کوه چهل چشمه در جهات مختلف کشیده شده و خطالرأس آنها خط طبیعی بخشها و شهرستان محسوب می گردند. یکی از یالهای مرتفع این کوه در جهت باختری برأس دره شیلر و کوه پشت شهیدان متصل می گردد که خطالرأس آن حد طبیعی بین کشور ایران و عراق و دهستان خورخوره و دهستان سرشیو مریوان می باشد.
رودخانه ها: چهار رودخانه در چهار دره بزرگ این دهستان به شرح زیر بطرف شمال جاری است و چنانکه گفته شد تشکیل رودخانه جغتوچای را می دهند که به دریاچه ارومیه میریزد: 1- رودخانه شاه قلعه و آن از دره های خاوری کوه چهل چشمه سرچشمه می گیرد تا حدودی در جهت شمال و از آن ببعد بطرف باختر جاری میشود و در جنوب آبادی مولان آباد به رودخانه اسحاق آباد متصل شده از این ببعد بنام رودخانه خورخوره نامیده میشود و در جهت شمال جریان می یابد و رودخانه های چنارتو و پارسائیان به آن ملحق شده در شمال دهستان فیض اﷲبیگی به رودخانه چغتو ملحق میشود. 2- رودخانه اسحاق آباد. این رود از دره باختری کوه چهل چشمه سرچشمه می گیرد، در جهت شمال جریان می یابد و در جنوب آبادی مولان آباد برودخانه شاه قلعه متصل میشود. 3- رودخانه جغتوچای از ارتفاعات جنوب باختری دهستان ( شعب چهل چشمه و کوه هزارمرگه و گردنه هلاکوخان ) سرچشمه می گیرد. و در جهت شمال باختری جاری میشود و در حدود آبادی سوته از این دهستان خارج و وارد بخش سقز میشود. 4- رودخانه چنارتو در شمال که از دره باختری کوه حاجی سید سرچشمه می گیرد و بطرف باختر جریان می یابد و در شمال آبادی خورخوره برودخانه خورخوره منتهی می گردد. کلیه آبادی های این دهستان در طول دره های مذکور واقع شده است و محصول عمده آن غلات و لبنیات و توتون و محصول دامی از قبیل پوست و پشم گوسفند و حبوباتست. شغل عمده سکنه گله داری و زراعت می باشد. راههای دهستان مالرو و صعب العبور است و تاکنون اتومبیل به این دهستان نبرده اند. این دهستان از 28 آبادی تشکیل شده و سکنه آن در حدود 7هزار نفر و قراء مهم آن بشرح زیر است : بست ، مولان آباد، درمویان ، ماهیدر، شیخ ، قشلاق ، مله ، خورخوره. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5 ).
