خوار تر

لغت نامه دهخدا

خوارتر. [ خوا / خا ت َ ] ( ص تفضیلی ) حقیرتر. پست تر :
مرا خوارتر چون سه فرزند خویش
نبینم بهنگام بایست بیش.فردوسی.گر کف او را مسخرستی دریا
خوارترستی ز سنگ لؤلؤ مکنون.فرخی.