لغت نامه دهخدا خلدوش. [خ ُ وَ ] ( ص مرکب ) مانند بهشت. بهشت گون : بنگه تیر ازو شود روضه صفت بتازگی خرگه ماه ازو شود خلدوش از منوری.خاقانی.
