خلاف قانون

لغت نامه دهخدا

خلاف قانون. [ خ ِ/ خ َ ف ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آنچه مخالف قانونست. منهی عنه ؛ آنچه قانون نهی کرده. آنچه با قانون موافقت ندارد. کنایه از «ناروا»، «حرام » و خلاف شرع.

فرهنگ فارسی

آنچه مخالف قانونست منهی منه
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم