لغت نامه دهخدا خلاف رای. [ خ ِ / خ َ ] ( ص مرکب ) آنکه رای موافق ندارد. ناسازگار. ناموافق. بیراه : می خواند سرود بیوفایان بر نوفل و آن خلاف رایان.نظامی.
