خدا دوران

لغت نامه دهخدا

خدادوران. [ خ ُ ] ( اِ مرکب ) کنایه از ملعونان و فاجران و بدکاران و ظالمان که از خدا دورند و نزدیکند بفسق. ( از آنندراج ) :
چند ازین دوران که هستند این خدادوران در او
شاید ار دامن ز دوران درکشم هر صبحدم.خاقانی.