حلاجت

لغت نامه دهخدا

حلاجت. [ ح ِ ج َ ] ( ع اِمص ) پنبه زنی. ندافی. حلاجی. ( آنندراج ).

فرهنگ عمید

۱. پیشۀ حلاج.
۲. پنبه زنی.
۳. پنبه پاک کنی.

فرهنگ فارسی

( اسم ) پنبه زنی پنبه پاک کنی شغل حلاج