حق بجانب

لغت نامه دهخدا

حق بجانب. [ ح َ ب ِ ن ِ ] ( ص مرکب ) آنکه حق با اوست از دو خصم.
- صورت حق بجانب ؛ آنکه ظاهر مَلامِح و شمائل وی چنان نماید که حق با اوست.

فرهنگ فارسی

( صفت ) کسی که حق با اوست . یا قیاف. حق بجانب خود گرفتن. خود را محق جلوه دادن
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم