لغت نامه دهخدا
حفیرة. [ ح ُ ف َرَ ] ( اِخ ) نام موضعی است بعراق. ( معجم البلدان ).
حفیرة. [ ح َ رَ ] ( اِخ ) آبی است بنوموجن بن ضباب را و بدانجا کوهیست که عمود نامند و بدین حفیره نسبت کنند و عمودالحفیرة گویند. ( معجم البلدان ).
حفیره. [ ح ُ رِ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان باوی بخش مرکزی شهرستان اهواز، واقع در 36هزارگزی جنوب خاوری اهواز و پنج هزارگزی خاور راه آهن بندر شاهپور به اهواز. ناحیه ای است واقع در دشت و گرمسیری است. دارای 150 تن سکنه میباشد. از چاه مشروب میشود. محصولاتش غلات است و اهالی به کشاورزی و گله داری گذران میکنند. راه آن در تابستان اتومبیل رو است. ساکنین از طایفه آل ابوبالا هستند. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6 ).
حفیره. [ ح ُ رَ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان جراحی بخش شادگان شهرستان خرمشهر. از چاه مشروب میشود. محصولاتش غلات است و اهالی به کشاورزی و حشم داری گذران میکنند.راه آن در تابستان اتومبیل رو است. ساکنین از طایفه ٔآل ابوغبیش هستند. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6 ).
