جوبجو

لغت نامه دهخدا

جوبجو. [ ج َ /جُو ب ِ ج َ / جُو ] ( ق مرکب ) جوجو. پاره پاره و ذره ذره. ( شرفنامه منیری ) ( آنندراج ) ( برهان ) :
جوبجو جور دلستان برگیر
دل جوجوشده ز جان برگیر.خاقانی.جوبجو راز دلش دانستی
که بیک نان جوین شد خرسند.خاقانی.رجوع به جوجو شود.

گزارش محتوای نامناسب