جان ربایی

لغت نامه دهخدا

جان ربایی. [ رُ ] ( حامص مرکب ) عمل جان ربا. جان گیری. جان گرفتن. کشتن. میراندن :
هر روز جهان به جان رباییست
انصاف ده این چه بیوفائیست.نظامی.

فرهنگ فارسی

عمل جان گیری
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تاروت فال تاروت فال میلادی فال میلادی فال تک نیت فال تک نیت فال تاروت فال تاروت