لغت نامه دهخدا تیغزنان. [ زَ ] ( ق مرکب ) در حالت تیغ زدن. در حال جنگ و ستیز با شمشیر. || در حال شعاع افکندن. در حالت پرتوافشانی : من شده فارغ که ز راه سحرتیغزنان صبح درآمد زدر .نظامی.
