تک و تا

لغت نامه دهخدا

تک و تا. [ ت َ ک ُ ] ( ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) بمعنی دویدن بپای خود و دوانیدن اسب چه تک بمعنی دویدن بپای خودو تا مخفف تاز است بمعنی دوانیدن اسب. ( غیاث اللغات ). رجوع به تک و تاز و تک و دیگر ترکیبهای آن شود.
- خود را از تک و تا نینداختن ؛ اقرار نکردن به ضعف و ناتوانی. و خود را تواناتر از آنچه هست نشان دادن. ( از فرهنگ عامیانه جمالزاده ).

فرهنگ فارسی

بمعنی دویدن بپای خود و دوانیدن اسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم