تماشاگری

لغت نامه دهخدا

تماشاگری. [ ت َ گ َ ] ( حامص مرکب ) عمل تماشاگر. || هوا و هوس. ( ناظم الاطباء ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم