لغت نامه دهخدا ( تغدیة ) تغدیة. [ ت َ ی َ ] ( ع مص ) کسی را چاشته دادن. ( زوزنی ). چاشت دادن. ( تاج المصادر بیهقی ). چاشت خورانیدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به تغدی شود.
