تشتی

لغت نامه دهخدا

تشتی. [ ت َ ش َت ْ تی ]( ع مص ) زمستان جای مقام کردن. ( تاج المصادر بیهقی ).زمستان کردن. ( زوزنی ). به جایی در زمستان اقامت کردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ) ( از المنجد ). اقامت کردن در شهر ایام سرما. ( از متن اللغة )( از المنجد ). || در زمستان دامنه کوه راچراگاه کردن. ( از متن اللغة ). و رجوع به شتا شود.

فرهنگ فارسی

زمستان جای مقام کردن
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال اعداد فال اعداد فال ماهجونگ فال ماهجونگ فال نخود فال نخود فال نوستراداموس فال نوستراداموس