معنی تحت الحفظ

لغت نامه دهخدا

تحت الحفظ. [ ت َتَل ْ / تُل ْ ح ِ ] ( از ع ، ق مرکب ) مقید، چنانکه مجرمی یا متهمی را که بیم فرارش باشد و بخواهند از جایی به جایی برند، او را با مأموران انتظامی اعم از مسلح و غیرمسلح حرکت دهند و این حالت را تحت الحفظ گویند: فلان مقصر را تحت الحفظ از زنجان به تهران آوردند.

فرهنگ معین

( ~. حِ ) [ ع . ] (ق مر. ) در حالی که مورد حفاظت نگهبانان است .

فرهنگ عمید

در حال نگهبانی و محافظت.

فرهنگ فارسی

در حالی که مورد حفاظت نگهبانان است : (( محمد خان پسر یونس خان حاکم مقتول با نه .. بموجب احضار حسنعلی خان امیرنظام اورا تحت الحفظ بکردستان آوردند . ) )
مقید چنانکه مجرمی یا متهمی را که بیم فرارش باشد و بخواهند از جایی به جایی برند او را با ماموران انتظامی اعم از مسلح و غیر مسلح حرکت دهند و این حالت را تحت الحفظ گویند .