تبهر

لغت نامه دهخدا

تبهر. [ ت َ ب َهَْ هَُ ] ( ع مص ) پر گردیدن. ( از اقرب الموارد ) ( از قطر المحیط ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || روشن شدن ابر. ( از اقرب الموارد ) ( از قطر المحیط ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

پر گردیدن . یا روشن شدن ابر .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم