تب سودا

لغت نامه دهخدا

تب سودا. [ ت َ ب ِ س َ / سُو ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) تبی که از ماده سودا باشد :
بدرد من چرا نادردمندی مبتلا گردد
نیمخواهم تب سودا نصیب دشمنم گردد.میرمحمد افضل ( از آنندراج ).