تایکو

لغت نامه دهخدا

تایکو. ( اِ ) از سازهای ضربی چین و هند، طبلی است از یک استوانه چوبی مجوف که دو طرف آنرا پوست کشند و آنرا به اندازه های مختلف سازند. رجوع به مجله موسیقی شماره 29 دوره سوم بهمن 1337 هَ. ش. ص 38 شود.

دانشنامه عمومی

تایکو ( به ژاپنی: 太鼓، 太鼓 ) از سازهای کوبه ای ژاپنی است.
تایکو طبلی است از یک استوانه چوبی توخالی که دو طرف آن را پوست می کشند و آن را در اندازه های گوناگون می سازند. در انگلستان و سایر کشور های انگولوساکسون به این ساز، جاناتان درام یا جانی بوی نیز می گویند .
بزرگ ترین نوع تایکو، اودایکو نام دارد که احتمالاً بزرگ ترین طبل دنیا نیز هست.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم