لغت نامه دهخدا بیهدگی. [ هَُ دَ / دِ ] ( حامص مرکب ) مخفف بیهودگی. حالت و چگونگی بیهوده. یاوگی. بطلان. عدم حقانیت : گرْش نبودم بکار بیهدگی کردبیهدگی ناید از مهیمن قهار.ناصرخسرو.
