دانشنامه اسلامی
در بیع سلف برخلاف بیع نسیه، کالا، مدّت دار است (کلی در ذمه) لیکن بهای آن نقد پرداخت می گردد، مانند آنکه کشاورزی یک تن گندم را- که یک ماه بعد تحویل دهد- به صد هزار تومان نقد بفروشد. در معامله ی سلف، به خریدار «مسلم» به بهای پرداختی «مسلم»، به کالا «مسلم فیه» و به فروشنده «مسلم له» گفته می شود.
حکم بیع سلف
بیع سلف به اتفاق همه ی فقها جایز و مشروع است.
مورد عقد در بیع سلف
آنچه به سلف فروخته می شود و نیز بهای آن یا کالا است و یا پول. فروختن کالای سلفی در ازای پول و نیز عکس آن، یعنی فروختن پول سلفی در ازای کالا به اتفاق همه، همچنین بنابر مشهور فروختن کالای سلفی در برابر کالای نقدی- اعم از آنکه هر دو کالا از یک جنس باشند یا از دو جنس- جایز است.
بیع سلف در پول
...
