لغت نامه دهخدا بی وقر. [ وَ ] ( ص مرکب ) ( از: بی + وقر ) بی اعتبار و بی تمکین. ( آنندراج ). بی اعتبار. ( ناظم الاطباء ). || سبک. جلف. ( ناظم الاطباء ). بی وقار. و رجوع به وقر شود.
