بی صدایی

لغت نامه دهخدا

بی صدایی. [ ص َ / ص ِ] ( حامص مرکب ) حالت و کیفیت بی صدا. سکوت. خاموشی.

فرهنگ فارسی

حالت و کیفیت بی صدا ٠ سکوت ٠ خاموشی
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال فرشتگان فال فرشتگان فال چای فال چای فال تک نیت فال تک نیت فال پی ام سی فال پی ام سی