بی بر

لغت نامه دهخدا

بی بر. [ بی ب َ ] ( ص مرکب ) بی ثمر. بی بار. رجوع به بر شود. || ( اِ مرکب ) سپستان. ( از الفاظ الادویه ). گیاهی است که از آن ترشی اندازند. ( یادداشت بخط مؤلف ). فلفل سبز ( لهجه قزوین ).

فرهنگ عمید

ویژگی چیزی که میوه نمی دهد، بی میوه.

فرهنگ فارسی

( صفت ) بی ثمر بی میوه بدون حاصل : درخت بی بر .

فرهنگستان زبان و ادب

{acarpous, acarpic} [کشاورزی- علوم باغبانی] ویژگی گیاهی که نازا است
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال چای فال چای فال فنجان فال فنجان فال پی ام سی فال پی ام سی فال ابجد فال ابجد