بگتاش

لغت نامه دهخدا

بگتاش. [ ب ِ ] ( ترکی ، اِ مرکب ) مرکب است از لفظ بگ که مخفف بیگ است که بترکی بمعنی صاحب و امیر باشد وتاش بمعنی غلام پس بمعنی مجموعه صاحب غلامان است و میتواند که بمعنی هم خداوند باشد چه در ترکی لفظ تاش وداش برای اشتراک آید. ( غیاث ). رجوع به بکتاش شود.

فرهنگ فارسی

مرکب است از لفظ بگ که مخفف بیگ است که بترکی بمعنی صاحب و امیر باشد و تاش بمعنی غلام پس بمعنی مجموعه صاحب غلامان است و میتواند که بمعنی هم خداوند باشد چه در ترکی لفظ تاش و داش برای اشتراک آید .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم