بوستان بان

لغت نامه دهخدا

بوستانبان. ( ص مرکب ) حافظ و نگهبان بوستان :
بوستانبانا حال و خبر بستان چیست
و اندر این بستان چندین طرب مستان چیست.منوچهری.بوستانبانا امروز به بستان بده ای
زیر آن گلبن چون سبز عماری شده ای.منوچهری ( دیوان چ دبیرسیاقی ص 157 ).سعدی چو به میوه میرسد دست
سهلست جفای بوستانبان.سعدی.ندیم را که تمنای بوستان باشد
ضرورتست تحمل ز بوستانبانش.سعدی.رجوع به بستان بان شود.

فرهنگ عمید

نگهبان بوستان، باغبان، بوستان پیرا، بستان پیرا، بستان آرا.

فرهنگ فارسی

( صفت اسم ) نگاهبان بوستان باغبان . بوستان پیرا( ی ) بوستان بان
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم