انده خور

لغت نامه دهخدا

انده خور. [ اَ دُه ْ خوَرْ / خُرْ ] ( نف مرکب ) اندوه خور :
مهر فرزندی بر خواجه فکنده ست جهان
زآنکه چون مادر انده خور انده بر اوست.فرخی.

فرهنگ فارسی

اندوه خور
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال ابجد فال ابجد فال اوراکل فال اوراکل فال ماهجونگ فال ماهجونگ فال سنجش فال سنجش