انده خور

لغت نامه دهخدا

انده خور. [ اَ دُه ْ خوَرْ / خُرْ ] ( نف مرکب ) اندوه خور :
مهر فرزندی بر خواجه فکنده ست جهان
زآنکه چون مادر انده خور انده بر اوست.فرخی.

فرهنگ فارسی

اندوه خور
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال ورق فال ورق فال احساس فال احساس فال تاروت فال تاروت فال کارت فال کارت