لغت نامه دهخدا
ابراهیم پاشا. [ اِ ] ( اِخ ) وزیر اعظم عثمانی. اصلاً مسیحی بود. در دوره ولیعهدی سلیمان قانونی او را اسیر کرده به حضور سلطان بردند و منظور نظر سلیمان گردیده رفته رفته بمناصب عدیده نائل آمد تا در 929 هَ.ق. بمقام صدارت رسید. او در جنگهای سلطان با مجار حاضر بود و در حمله ای که عثمانیان بزمان شاه طهماسب ( 940 ) بایران بردندشرکت کرد. و چون سلطان از قدرت و کفایت او هراسناک گشت بکشتن او فرمان داد و او را942 بقتل رسانیدند.