لغت نامه دهخدا ابن النفیس. [ اِ نُن ْن َ ] ( اِخ ) ابوعبداﷲ. از بزرگان دعات اسمعیلیه ، بخلافت از ابویعقوب در بغداد. و ابویعقوب او را برای خطاکه از او سر زد از خویش براند و قومی از اعاجم را برانگیخت تا او را بناآگاهان بکشتند. ( ابن الندیم ).
