لغت نامه دهخدا
ابراهیمشاه. [ اِ ] ( اِخ ) فرزند محمدشاه ، فاتح کشمیر. به سال 931 هَ.ق. ملک کاجی جک که سابقاً صاحب کشمیر بوداز مغلوبیت ابراهیم لودی حامی محمدشاه استفاده کرده او را محبوس ساخته و پسر او ابراهیم را بر تخت نشانید و خود وزیر او شد. در آن وقت ابدال ِ ماکری از نسل تیمور که ملک کاجی جک او را از کشمیر نفی کرده بود به بابرشاه پناه برد و از او لشکری خواست تا کشمیر را فتح کند و بابر درخواست او را پذیرفته لشکری کافی بدو داد و او بکشمیر رفت و از ملک کاجی جک خواست تا از ابراهیم جدا شود، او قبول نکرد و عسکر ابراهیم منهزم شده خود او بکوهستانها فرار کرد و ناپدید گشت. مدت سلطنت ابراهیم هشت ماه بوده و پس از وی پسرش نازک شاه و بعد از او محمدشاه پدرش بار چهارم بسلطنت رسید.
ابراهیمشاه. [ اِ ] ( اِخ ) نواده ابراهیمشاه سابق الذکر و پسر نازک شاه بوده. در سال 993 هَ.ق. در کشمیر بتخت نشسته و در تحت نفوذ خاندان جک بوده. پس از پنج ماه حکومت برادرش اسماعیل شاه مقام او را تصرف کرده است.
