اصد

لغت نامه دهخدا

اصد. [ اُ ص َ ] ( ع اِ ) ج ِ اُصْدة. ( اقرب الموارد ) ( قطر المحیط ). رجوع به اُصْدة شود.
اصد. [ اِ ص َ ] ( ع اِ ) ج ِ اِصْدة. ( اقرب الموارد ) ( قطر المحیط ) ( منتهی الارب ). رجوع به اِصْدة شود.
اصد. [ اُ ص ُ ] ( ع اِ ) ج ِ اِصاد. ( قطر المحیط ). رجوع به اصاد شود.