احل. [ اَ ح َل ل ] ( ع ن تف ) حلال تر. - امثال : احل من لبن الأم . اَحل من ماءالفرات . احل. [ اَ ح َل ل ] ( ع ص ) مرد لاغرسرین و ران. || مرد مبتلا بدرد سرین و زانو. || ستور که پاهایش سست و پی آن فروهشته باشد. اشتری که پی پایش سست بود. ( مهذب الاسماء ). مؤنث : حَلاّ ء. ج ، حُل .
فرهنگ فارسی
۱ - ( مصدر ) حل گردانیدن حل کردن . ۲ - فرود آوردن در جایی . ۳ - ( مصدر ) در ماههای حل در آمدن از ماههای حرام بیرون آمدن . یا احل از حرام . بیرون آمدن از حرام مقابل احرام ( در حج ) مرد لاغر سرین و ران
دانشنامه اسلامی
[ویکی الکتاب] معنی أَحَلَّ: حلال کرد-گره گشود معنی أُحِلَّ: حلال شد معنی أُهِلَّ: ذبح شده معنی أَهْلِ: اهل-خانواده (خواص آدمی از زن و فرزند و عیال است .کلمه اهل به معنای آن کسی است که : یک خانه ، او و مثل او را در خود جمع میکند و یا خویشاوندی و یا دین آنان را جمع مینماید ، پس اهل خانه و اهل دین و اهل بیت ، به معنای کسانی است که یک خانه و یک دین و یک د... معنی طَعَامُ: غذا - خوراکی (طعام هر جا که بطور مطلق و بدون قید در کلام آید مراد از آن حبوبات و امثال آن است مانند عبارت "طَعَامُ ﭐلَّذِینَ أُوتُواْ ﭐلْکِتَابَ حِلٌّ لَّکُمْ " مگر اینکه در جمله قرینه ای باشد که دلالت بر نوع خاصی از طعام کند مثل "أُحِلَّ لَکُمْ صَیْ... ریشه کلمه: حلل (۵۱ بار)
