دانشنامه اسلامی
وک ء (۱۱ بار)
تَوَکُّؤ به معنی تکیه کردن است . گفت: آن عصای من است به آن تکیه میکنم و با آن به گوسفندانم برگ میتکانم. اِتِکاء: نشستن به حالت اطمینان و آرامش در مصباح و اقرب الموارد گوید: «اِتِکأَ اِتِکاءٍ: جَلَسَ مُتَمَکِنّاً» . مراد چنانکه در مصاح گفته نشستن به اطمینان است یعنی: سریرهایی که به اطمینان و آرامش روی آنها مینشینند. پس اتکاء به معنی نشستن با اطمینان و آرامش است گرچه به معنی تکیه کردن نیز آمده است . آنها و ازواجشان در سایههایی بر تختها به اطمینان و آرامش خاطر نشستهاند در مجمع ذیل . متکّئین را متنّعمان فرموده و اضافه میکند: چرا به جای متنعمین متکئین فرموده؟ چون اتکاء مفید آن است که آنها در امن و راحت منعماند که انسان تکیه نمیکند مگر در حال امن و سلامت. * . مُتَّکِئاً اسم مفعول است از اتکاء و آن چیزی است که به آن تکیه میکنند پشتی باشد یا سریر. در قرائت نادره آنرا «مُتْکاً» بر وزن قفل خواندهاند که به معنی ترنج است وبعضی آن را «مُتَّکاً» بدون همزه و مشدد خواندهاند. یعنی طعامیکه بریده میشود. به نظر نگارنده: مراد از «مُتَکَئاً» پشتی و بالش نیست بلکه منظور مجلسی است که با اطمینان و آرامش در آن مینشینند در مصباح آن را مجلس معنی کرده است معنی آیه چنین میشود: چون از مکر و گفتگوی زنان آگاه شد آنها را دعوت کرد و مجلسی برای آنهابیاراست و به هریک چاقویی داد - تا در خوردن میوه وطعام از آن استفاده کنند. ولی این طبیعی نخواهد بود که بگوییم: آنها را دعوت کرد وبر ایشان پشتی آماده نمود و اگر قرائت «مُتْکاً» به معنی ترنج مشهور بود آن کاملا مناسب به نظر میرسد.
