لغت نامه دهخدا
اسکوت. [ اِ کُت ْ ] ( اِخ ) جان. یکی از دانشمندان معروف ایرلاند. وی در قرن 9 م. میزیست و سمت راهبی داشت. آثار علمی و فلسفی بزبان لاتین دارد و بواسطه تمایل بآزادی افکار و دوری از موهومات منظور نظر پاپ نشده و در زمره گناهکاران درآمده است.
اسکوت. [ اِ کُت ْ ] ( اِخ ) جان. یکی از دانشمندان مشهور اسکاتلند. وی در قرن 13 م. میزیسته و بفلسفه و علوم عقلی اشتغال داشته است.
اسکوت. [ اِ کُت ْ ]( اِخ ) مایکل. یکی از علمای اسکاتلند. وی در قرن 13 م. میزیست و به علوم و فنون عصر خود اشتغال ورزید.
اسکوت. [ اِ کُت ْ ] ( اِخ ) والتر. رجوع به اسکات ( والتر ) شود.
