ارچند

لغت نامه دهخدا

ارچند. [ اَ چ َ ] ( حرف ربط مرکب ) هرچند. ( غیاث اللغات ) ( مؤید الفضلاء ) ( آنندراج ). اگرچه. گرچه. وقتی که :
نخواهد همی ماند ایدر کسی
بباید شد ارچند ماند بسی.فردوسی.زن ارچند باچیز وباآبروی
نگیرد دلش خرمی جز بشوی.اسدی.

گزارش محتوای نامناسب