استرنج

لغت نامه دهخدا

استرنج. [ اِ ت َ رَ ] ( اِ ) استرنگ. یبروح الصنم. رجوع به استرنگ شود.

فرهنگ فارسی

استرنگ
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم