لغت نامه دهخدا باده نوشیده. [ دَ / دِ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) آنکه شراب خورده باشد. ج ، باده نوشیدگان : باده نوشیدگان جام الست نشوند از شراب دنیا مست.اوحدی.
