بادنی

لغت نامه دهخدا

بادنی. [ دَ ] ( ص نسبی ) منسوب به بادن که قریه ای است از قرای بخارا. ( سمعانی ).
بادنی. [ دَ ] ( اِخ ) ابوعبداﷲ محمدبن حسن بن جعفربن غزوان بادنی بخاری. متوفی درسال 267. از شاعران بادن بود. ( از معجم البلدان ).