اوعظ

لغت نامه دهخدا

اوعظ. [اَ ع َ ] ( ع ن تف ) واعظتر. اندرزدهنده تر :
و کانت فی حیاتک لی عظات
و انت الیوم اوعظ منک حیاً.ابوالعتاهیه.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم