اهوان

لغت نامه دهخدا

( آهوان ) آهوان. [ هَُ ] ( اِخ ) نام محلی کنار راه سمنان بدامغان ، میان تیلستان و کلاته یعقوب در 266 هزارگزی طهران.
آهوان. [ هَُ ] ( اِ ) ج ِ آهو :
همه مرگ رائیم پیر و جوان
که مرگ است چون شیر و ما آهوان.فردوسی.

فرهنگ فارسی

( آهوان ) جمع آهو
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم