لغت نامه دهخدا اهل دیوان. [ اَ ل ِ دی ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) مشیر دولت و وزیر سلطنت. ( آنندراج ). دیوانی. مستخدم دیوان. کسی که در دستگاه دولت وظیفه ای دارد.
