لغت نامه دهخدا
دل دشمنان گشته از وی دونیم
دل دوستان پر ز امّید و بیم.فردوسی.ازپی تست اینهمه امّید و بیم
هم تو ببخشای و ببخش ای کریم.نظامی.- روز امید و بیم ؛ کنایه از رستاخیز :
شنیدم که در روز امّید و بیم
بدان را بنیکان ببخشد کریم.( بوستان ).و رجوع به امید و «بیم و امید» در ترکیبات امید شود.
