لغت نامه دهخدا المحی. [ اَ م َ حی ی ] ( ع ص ) آنکه بسیار دزدیده نگاه کند. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). من یلمح کثیراً. ( قاموس از اقرب الموارد ).
