الفه

لغت نامه دهخدا

( آلفه ) آلفه. [ ل ِ ف َ ] ( ع ص ) تأنیث آلف. خوگر. خوگیرنده. ج ، آلفات ، اوالف.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال اوراکل فال اوراکل فال تک نیت فال تک نیت فال اعداد فال اعداد فال درخت فال درخت