الفقر فخری

لغت نامه دهخدا

الفقر فخری. [ اَ ف َ رُ ف َ] ( ع جمله اسمیه ) اقتباس است از حدیث نبوی : الفقر فخری و به افتخر. یعنی فقر فخر من است و بدان افتخارمیکنم. بدین حدیث صوفیه در کتب خود استناد کرده اند و در سفینةالبحار ( چ نجف ج 2 ص 378 ) جزو احادیث نبوی ذکر شده و مؤلف اللؤلوءالمرصوع ( ص 55 ) از ابن تیمیه آنرا از موضوعات می شمارد. مولانا گوید :
فقر فخری نز گزاف است و مجاز
صدهزاران عز پنهان است و ناز.( از احادیث مثنوی تألیف فروزانفر ص 23 ).

فرهنگ فارسی

اقتباس است از حدیث نبوی
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال شمع فال شمع فال احساس فال احساس فال تاروت فال تاروت فال انبیا فال انبیا